W organizacjach coraz częściej normą jest wprowadzanie tak zwanego zarządzania różnorodnością. W takiej strategii zróżnicowanie pracowników odbierane jest jako jeden z głównych zasobów firmy, który może przyczynić się do jej rozwoju, zarówno pod względem kultury organizacyjnej, jak i realizacji celów biznesowych. Jednym z elementów takiego podejścia jest zarządzanie wiekiem. Ludzie pracują dłużej, a także coraz szybciej rozpoczynają karierę zawodową, wiedząc, że doświadczenie to nieoceniona pomoc w późniejszym kształtowaniu swojego zatrudnienia. Nic więc dziwnego, że czasem w jednym zespole możemy spotkać osoby, w przypadku których różnica wieku wynosi nawet 30-35 lat. Doświadczony lider powinien wiedzieć, w jaki sposób radzić sobie z wszystkim, co wynika z takiej sytuacji i jak uczynić z niej atut grupy.

Krząta się po firmie, rozwiązuje sprawy pozornie nierozwiązywalne, wie, co zrobić, żeby wszystko co związane z czynnikiem ludzkim było załatwione szybko, etycznie i oczywiście zgodnie z prawem. Kto to taki? Oczywiście HR business partner. To bardzo ważne stanowisko w organizacji, chociaż niektórzy pracownicy wciąż nie zdają sobie sprawy z jego istnienia i roli. Osoba zajmująca to stanowisko musi rozumieć potrzeby biznesowe trochę bardziej niż rekruter, czy nawet specjalista do spraw personalnych. Niektóre uczelnie otwierają już studia mające przygotowywać absolwentów do pełnienia właśnie tej funkcji.

Ogłoszenia o pracę poszukują kandydatów kreatywnych, niezależnie od stanowiska. Czy jednak każda praca tej kreatywności potrzebuje? To trudne pytanie, które wymaga sprecyzowania, jak właściwie definiujemy pojęcie kreatywności i czy zawiera się w nim to samo, kiedy mówimy o malowaniu obrazów i tworzeniu skomplikowanej strategii w korporacji. Psychologia twórczości wyróżnia twórczość przez duże i małe „t” – elitarną i egalitarną. W dużym skrócie ta druga miałaby przejawiać się w codziennych zachowaniach, czyli również w trakcie pracy. Dużą rolę odgrywa tutaj menadżer, który powinien przynajmniej postarać się stworzyć swoim podwładnym środowisko sprzyjające kreatywnym działaniom. Jak?

Zegarek dla nich nie istnieje. Tylko w teorii zaczynają pracę o 9:00, w rzeczywistości pojawiają się przynajmniej kwadrans poźniej. Typ pokorny odsiedzi swoje po pracy, typ bezczelny radośnie opuści biuro punktualnie o 17:00, irytując wszystkich współpracowników. Praca z wiecznym spóźnialskim nie należy do przyjemności. Szczególnie że paskudny nawyk zazwyczaj nie kończy się na porankach, tylko przenosi np. na ważne biznesowe spotkania w środku dnia, również z gośćmi z zewnątrz. W takiej sytuacji musisz świecić oczami za niesumiennego kolegę, który wpada do sali i z rozbrajającym (według niego) uśmiechem przeprasza za „minutkę obsuwy”. Goście czują się zlekceważeni, sytuacja staje się coraz bardziej napięta, a Ty toniesz w poczuciu winy. Znasz? Pewnie, że tak. Z niewiadomych przyczyn ludziom często wydaje się, że inni nie zauważają ich braku poszanowania czasu. Bo przecież kto z zajętych współpracowników zauważy te kilkanaście minut spóźnienia? Albo trochę dłuższą przerwę na obiad? Podpowiedź – wszyscy. Jak radzić sobie z takimi osobami?

Niedawno pisaliśmy, że praca w siedzibie firmy w sztywnych, ustalonych wcześniej godzinach powoli – przynajmniej częściowo – zostaje zastąpiona różnymi rodzajami telepracy. Za takimi zmianami idzie nie tylko szansa dla pracowników, lecz także obowiązek menadżera, który musi wypracować najlepszy sposób na zarządzanie zdalnym zespołem. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, wymaga to dobrego przygotowania oraz strategii, szczególnie w przypadku osób, które eksperymentują z takimi formami zatrudniania swoich pracowników po raz pierwszy. Przypadki poszczególnych menadżerów mogą być różne. Mamy przecież takich, których pracownicy rozsiani są po całym globie, ale też osoby pracujące głównie z ludźmi w terenie (częste w sprzedaży) oraz tych, którzy muszą umiejętnie radzić sobie z wykorzystywaniem przez zespół elastycznego czasu pracy. Jaki w takim razie jest klucz do efektywności?

„Szukamy stażysty” – dwa pozornie niewinne słowa coraz częściej są przyczyną internetowych kłótni i długich dyskusji na temat tego, jak tak naprawdę powinien wyglądać staż czy praktyka. A może w ogóle odejść od tego tworu i postawić na zatrudnianie młodych na stanowiska juniorskie z okresem próbnym? Ile opinii, tyle możliwości. Co więc ma zrobić młody, zdezorientowany student szukający pierwszego doświadczenia zawodowego, żeby nie skończyć z traumą? Przedstawiamy subiektywny poradnik, jak rozróżnić dobry staż od takiego, z którego lepiej uciekać. Uwaga! Rady przydadzą się również przyszłym mentorom.

CV kolorowe. CV w postaci scenariusza. CV-książka. A nawet… CV w formie tortu. Może się wydawać, że uporządkowany, przewidywalny życiorys, gdzie poszczególne sekcje noszą znane wszystkim nazwy, powoli odchodzi do lamusa. Coraz częściej słyszy się o tak zwanych „kreatywnych” CV, w których forma jest równie ważna (albo nawet ważniejsza) jak treść. Kandydaci dwoją się i troją, żeby wymyślać oryginalny pomysł, który zaskoczy rekrutera – oczywiście pozytywnie. Jednak czy zawsze jest to konieczne? Kiedy postawić na twórcze szukanie pracy, a w jakich sytuacjach nie odbiegać od surowych standardów?

Coraz więcej menadżerów – zarówno pracujących w firmie, jak i samodzielnych przedsiębiorców – odczuwa potrzebę skuteczniejszego docierania do osób, które mogą być zainteresowane ich pracą. Jednym ze sposobów jest założenie i prowadzenie profesjonalnego, biznesowego bloga. Dla wielu zadanie wydaje się bułką z masłem. W końcu w dzisiejszych czasach każdy może być blogerem, prawda? Blog biznesowy nie powinien być jednak tylko kaprysem autora, ale świadomym narzędziem budowania osobistej marki, networkingu i bezpośredniego kontaktu z odbiorcami wśród których znaleźć się mogą zarówno przyszli klienci, jak i partnerzy. Jakie więc powinny być podstawowe rady dla początkujących blogerów-profesjonalistów?

Przychodzenie do pracy punktualnie o 9:00 i wychodzenie o 17:00 to dla wielu stałe punkty roboczego tygodnia. Coraz częściej słyszy się jednak o elastycznym czasie pracy, a wiele firm decyduje się na wprowadzenie dodatkowych – poza regulowanymi przez ustawę – przywilejów związanych z tym obszarem zatrudnienia. Założenie jest proste. Pracownik może zająć swoje stanowisko pracy pomiędzy 8:00 a 10:00 i opuścić je po 8 godzinach, czyli w przedziale 16:00 – 18:00. Nie jest też zobligowany, żeby codziennie przychodzić o tej samej godzinie.

Praca siedząca zabija Twój kręgosłup” – czytasz kolejnego pięknego dnia… siedząc za biurkiem. Kiwasz głową, cicho przytakujesz i zastanawiasz się, jak pogodzić te wszystkie złote rady z koniecznością przesiadywania przed komputerem od 9 do 17 przez pięć dni w tygodniu (albo i więcej, wiemy, że w domu robisz dokładnie to samo). Czasem zajrzysz na siłownię, pobiegasz, może pójdziesz na basen – to świetnie!

Jednak warto pomyśleć o czymś, co sprawi, że Twój kręgosłup będzie Ci służył jeszcze przez jakiś czas bez konieczności rzucania pracy. W końcu nie każdy ma to szczęście otrzymywania wynagrodzenia za bycie instruktorem jogi czy aerobiku, prawda? Dobre wieści! Do pracy, nawet tej całkowicie siedzącej, też można przemycić trochę ruchu i nie chodzi nam tutaj o sprint do ksera, czy ćwiczenie nadgarstków przy robieniu sobie piątej kawy.

Prezentujemy kilka prostych ćwiczeń, które warto włączyć do swojej codziennej rutyny.

W pracę w zespole wpisany jest konflikt. Jeżeli zespół pracuje ze sobą już jakiś czas, jest prawie niemożliwe, że wszyscy zawsze będą się ze sobą zgadzać w każdej kwestii. Rolą menadżera nie są próby dążenia do takiej utopii, ale odpowiednio wczesna identyfikacja problemów i mądre działania prowadzące do ich rozwiązania. Pierwszy element jest tu szczególnie ważny. Nierzadko lider deklaruje, że z rozwiązywaniem konfliktów nie ma żadnych problemów, jednak uparcie stara się nie zauważać tych, które powstają w grupie jego współpracowników. Mimo że atmosferę można ciąć nożem, on nie reaguje, bo przecież jeśli nikt się nie skarży, to problem nie istnieje, prawda? Takie spojrzenie na sytuację nie jest właściwe. Ignorowany konflikt będzie narastał i niekorzystnie odbije się na biznesie. W takim razie co robić?

Codziennie, równo co godzinę, niezależnie od pogody i obciążenia pracą, zakłada kurtkę i wychodzi „zaczerpnąć powietrza” na zewnątrz. Wraca po kilkunastu minutach, wciąż w oparach dymu tytoniowego i nie zważając na kwaśne miny kolegów, robi swoje. Znasz ten typ? A może sam nim jesteś? Palacze w pracy to coraz częściej temat kontrowersyjny i niewygodny. Zarzuca się im, że często korzystają nawet z podwójnego czasu przerwy przysługującej w ciągu dnia, przez co osoby niepalące czują się poszkodowane. Miłośnicy dymka bronią się i twierdzą, że na fajce omawia się najważniejsze sprawy biznesowe, a do biurka wraca z zupełnie nowym pomysłem na rozwiązanie ważnego problemu. No i te znajomości… Jak jest naprawdę?

Zmiana miejsca pracy na poziomie menadżerskim jest nieco bardziej skomplikowana niż w przypadku niższych stanowisk. Kierownik lub dyrektor, poza koniecznością nauczenia się współpracy z nowymi osobami, „dziedziczy” także zespół, którym będzie musiał zarządzać. To duże wyzwanie i – wbrew temu co czasem można usłyszeć – spontaniczne podejście do sytuacji może nie być tym najlepszym. Dobry plan pomoże w bezproblemowym przejściu przez proces zmiany i ułatwi zapamiętanie wszystkich potrzebnych kroków. No dobrze, koniec teorii – jak właściwie działać?

Chociaż z całego serca życzymy wszystkim, żeby pracodawcy sami uderzali do nich drzwiami i oknami, rzeczywistość bywa dość brutalna – większość z nas przynajmniej kilka razy w życiu samodzielnie poszukuje pracy. Kiedy to się dzieje w tajemniczy sposób trafiamy na dziesiątki specjalistycznych poradników i dobrodusznych znajomych, którzy zupełnie za darmo uraczą swoimi historiami związanymi z polowaniem na zatrudnienie. W gąszczu informacji na pewno trafisz na te, które, delikatnie mówiąc, będą mało wiarygodne. O co chodzi?

Jeżeli coś ma działać wszędzie, nie zadziała nigdzie. Pewnie wielokrotnie słyszałeś te słowa, przez co mogłeś zdążyć uznać je za banał. Wbrew pozorom nie należy ich lekceważyć. Pomoc w postaci coachingu często jest krytykowana ze względu na ogólne prawdy i frazesy wypowiadane przez niektórych „specjalistów” – głównie tych, którzy merytoryczne zaplecze swoich metod stawiają niżej niż liczbę występów w mediach. Tymczasem narzędzie powinno być dopasowane do odbiorcy, jest to szczególnie istotne kiedy pracujemy zarówno z menadżerami z dużych korporacji, jak i mniejszych firm. Specjaliści, którzy na co dzień zajmują się małym biznesem mają zupełnie inne potrzeby rozwojowe, różnić będą się również same korzyści wyniesione z takiego procesu. O jakich zyskach mowa?

Twoje biurko wygląda jak po wizycie perfekcyjnej pani domu. Wszystko ma swoje miejsce, data w kalendarzu zawsze jest aktualna, a poszczególne kolory karteczek przypisane są do zadań wykonanych, wykonywanych i planowanych. A może wręcz przeciwnie – to królestwo chaosu, gdzie od ręki znajdziesz wszystko poza tym, czego aktualnie potrzebujesz, telefon jest przykryty pismami branżowymi sprzed 2 lat, a na tablicy korkowej obok rysunków dziecka wiszą raporty, mapy, notatki… W pracy przebywamy ok. 40h tygodniowo. To wystarczy, żeby zacząć traktować biuro jak drugi dom, a w domu – nawet tym udawanym – wypadałoby czuć się dobrze. Pomoże w tym inteligentne zaplanowanie przestrzeni.

Być może zastanawiałeś się, czy na Linkedin możesz działać bardziej biznesowo, nie posiadając konta firmowego. Odpowiedź brzmi: jak najbardziej. Odpowiednio prowadzony profil osobisty pozwala równie skutecznie docierać do potencjalnych klientów czy partnerów. W jaki sposób to robić? Jak zwykle – nie istnieje jedna magiczna recepta na wszystko, jednak przedstawiamy kilka w miarę uniwersalnych porad, które na pewno nie zaszkodzą, a z dużym prawdopodobieństwem pomogą w realizacji celu.

„Gośka? Ta to nie potrafi niczego zrobić sama. Każdą pracę załatwiła sobie po znajomości. Tu podpyta, tu zagada i zawsze dostaje to, co chce!” Brałeś kiedyś udział w takiej rozmowie? Jeśli tak, zastanów się, czy Gośka to rzeczywiście mistrzyni układów, czy raczej ktoś, kto doskonale radzi sobie na rynku pracy w XXI w. Praca „po znajomości” u wielu wywołuje niesmak. Niektórzy zapominają jednak o tym, że w dzisiejszych czasach nie jest już równoznaczna z kolesiostwem i zatrudnianiem ludzi bez umiejętności kosztem prawdziwych specjalistów.

W poprzednim wpisie informowaliśmy Cię o tym, jak korzystać z serwisu LinkedIn. Właściwe uzupełnienie profilu, zachowanie etykiety wypowiedzi i aktywność są niezwykle ważne, jednak nieco bardziej zaawansowani użytkownicy profesjonalnych mediów społecznościowych wiedzą, że z LinkedIn korzysta się nie tylko przy poszukiwaniu zatrudnienia lub kandydata do pracy. Poleca się wykorzystać narzędzia również do budowania świadomości marki i docierania do klientów. Profil na portalu to już nie tylko obowiązek każdego profesjonalisty, lecz także duży plus dla firmy. Co trzeba wiedzieć, żeby korzystać z niego we właściwy sposób?

Ogłoszenie, selekcja CV, telefon, krótki wywiad, zaproszenie na rozmowę, godzina sam na sam z działem rekrutacji, informacja zwrotna i… zaczynamy od nowa. Taśmowa produkcja kandydatów do pracy coraz częściej przestaje dawać pożądane efekty, dlatego też w modzie pojawiły się mniej standardowe sposoby poszukiwania pracowników. Jak rekrutować, żeby nie umrzeć z nudów?

Obecność w portalach społecznościowych, nawet tych biznesowych, nie dla każdego jest komfortową sytuacją, jednak doświadczony profesjonalista zdaje sobie sprawę, że czasem warto zacisnąć zęby i pokazać się w sieci z jak najlepszej strony. Ludzie są leniwi i coraz częściej zamiast szukać dokładnych informacji na temat danej osoby, sięgają tylko po to, co znajdą na profilu. Biorąc pod uwagę, że jesteś odpowiedzialny za wszystkie rzeczy, które mogą się tam znaleźć, to dobra wiadomość.

Integracja, team building, przyjazne przedsiębiorstwo. To słowa, które coraz częściej pojawiają się na korporacyjnych korytarzach. Wcielanie ich w życie często oznacza jedno – firmową imprezę. Jedni je kochają i z niecierpliwością odliczają dni do kolejnej gali lub, mniej formalnie, działowego wyjścia na piwo. Inni wręcz przeciwnie, kiedy tylko widzą w swojej skrzynce zaproszenie, od razu planują urlop lub zastanawiają się, jaką dolegliwość można symulować tym razem… Dlaczego?

„Jedyną stałą rzeczą w życiu jest zmiana”. Banalne? Być może, jednak dla większości z nas zdecydowanie prawdziwe. To zdanie szczególnie dobrze łączy się z karierą zawodową. W tym przypadku zmiany mogą wiązać się nie tylko z sytuacją w firmie, lecz także z osobistą chęcią pójścia w nieco inną niż do tej pory stronę. Kiedy zacząć myśleć o poszukiwaniach alternatywnych, lepszych opcji w życiu zawodowym? Pierwszym sygnałem jest nuda, kolejnym objawy tzw. wypalenia zawodowego, czyli uczucie pustki, wyczerpanie i wrażenie marnowania czasu w obecnym miejscu zatrudnienia. To czerwone światło, które wyraźnie sygnalizuje, że warto pomyśleć o zmianie. A jak się za nią zabrać?

„W pracy się pracuje”? Według szefa – owszem, według pracowników – niekoniecznie. Robota musi być zrobiona, ale przecież jest tyle innych zajęć, które wymagają uwagi, a zajmują tylko kilka minut. Marnowanie czasu w pracy to już standard. Jak to się robi?

„Sieć kontaktów można rozwijać dosłownie wszędzie!” – na pewno nie jeden raz usłyszałeś lub przeczytałeś coś takiego, prawda? No dobrze, ale co tak naprawdę kryje się za tajemniczym „wszędzie”? Konkretni ludzie potrzebują konkretnych porad, dlatego też przypominamy Wam możliwe miejsca i sytuacje, gdzie networking jest naturalny i raczej nie wprawi nikogo w zakłopotanie.

Jesteś doświadczonym menadżerem – na co dzień starasz się z sukcesem motywować swój zespół, wykorzystaj więc wszystko, co wiesz na temat tego procesu do tego, aby Twoje własne postanowienia biznesowe nie skończyły się tylko na planie. Samomotywacja nie jest prosta, ale można się jej nauczyć. Większość rad to naprawdę proste wskazówki, dlatego też często je lekceważymy. Kluczem jest potraktowanie ich poważnie i przekonanie się, że te drobne zmiany w działaniu i myśleniu nierzadko znaczą więcej niż skomplikowane strategie.

Strategię w znaczeniu organizacyjnym definiuje się jako zbiór celów ujętych w programy i plany. Stanowi ona wzorzec decyzji, które dotyczą pozycji i tożsamości przedsiębiorstwa, jego zdolności do wykorzystywania swoich mocnych stron oraz prawdopodobieństwa odniesienia sukcesów na rynku. Podobne założenia można przyjąć, kiedy myślimy o planowaniu kariery. Traktując ten proces jako strategię, łatwiej zrozumiemy pojawiające się mechanizmy i uświadomimy sobie wagę procesu. Jakie elementy strategii odnajdziemy w planowaniu swojej ścieżki zawodowej?

Częste spotkania biznesowe to integralna część pracy każdego menadżera. Można je podzielić na te bardzo oficjalne, mające doprowadzić do osiągnięcia konkretnego celu przez firmę, jak i mniej formalne, takie jak branżowe gale, przyjęcia i imprezy. Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, skuteczne budowanie networkingu nie odbywa się jedynie na tych drugich. Spotkania biznesowe to doskonała okazja do zdobywania nowych kontaktów – szczególnie przy braku czasu na organizowanie wydarzeń poświęconych tej inicjatywie. Jak robić to umiejętnie?

Eksperci w swojej dziedzinie, profesjonaliści od wielu lat, swoim doświadczeniem i kompetencjami robią wrażenie na znajomych i współpracownikach. Czy to znaczy, że w każdej sytuacji dokładnie wiedzą, co zrobić? Niekoniecznie! Przykładem może być tworzenie CV. Nawet doświadczonemu menadżerowi, którego umiejętności są rozchwytywane przez firmy i rekruterów, zdarza się mieć problem z zaprezentowaniem się w tym specyficznym dokumencie. Ponieważ błędy zapadają w pamięć łatwiej niż zalecenia, nie będziemy radzić, tylko ostrzegać. Sprawdź, od jakich pomyłek powinno być wolne CV osoby starającej się o wysokie stanowisko.

W poprzednim tekście radziliśmy Ci, na co zwracać uwagę, żeby brak czasu nie stał się przeszkodą w skutecznym budowaniu sieci kontaktów. Jedną z kluczowych rzeczy jest umiejętność przedstawienia się – zwięzłego, konkretnego, ale przy tym atrakcyjnego. W Twoim wypadku to nie tylko wymówienie nazwiska, lecz także jak najlepsze zaprezentowanie tego kim jesteś i – przede wszystkim – w jaki sposób rozmówca może skorzystać na znajomości z Tobą. To zadanie nie jest proste. Pamiętaj, że na takie działanie masz maksymalnie ok. 30 sekund. Jeśli przez ten czas nie uda Ci się go zainteresować, Twoje szanse na nawiązanie znaczącego kontaktu spadną (oczywiście nie jest to reguła, ale lepiej przyjąć takie założenie, niż liczyć na szczęście). Improwizacja bywa ciekawa, jednak odpowiednie przygotowanie pozwoli na uniknięcie nieprzyjemnych wpadek. Jak pracować nad swoją oralną wizytówką?

Czas to towar deficytowy – szczególnie dla menadżerów wyższego szczebla. Dlatego też zachęcanie do przemyślanego budowania networkingu nie tylko w trakcie poszukiwań pracy, lecz także w ciągu całej kariery zawodowej, może budzić rozbawienie. Skąd wziąć chwilę na takie działania? Podpowiadamy, co może zrobić zapracowany profesjonalista, żeby nie zaniedbywać swojej sieci kontaktów.

Każdy pracownik – nie wspominając już o osobach z dużym doświadczeniem zawodowym – musi mieć przygotowany aktualny i starannie stworzony życiorys, który w odpowiedni sposób przedstawi jego osiągnięcia zawodowe. To, jak powinna wyglądać jego standardowa wersja, na pewno już wiesz. Jednak co wtedy, kiedy planujesz otworzyć się na możliwości kariery poza granicami kraju lub chcesz spróbować swoich sił w firmie międzynarodowej? Czy CV przygotowane na potrzeby polskich rekrutacji wystarczy do osiągnięcia takich celów? Zdecydowanie nie, szczególnie na Twoim etapie ścieżki zawodowej. Sprawdź, z jakimi korzyściami wiąże się posiadanie globalnego CV.

Lekturę pierwszego networkingowego poradnika masz już za sobą. Wiesz już, jak wyglądają podstawowe kroki tworzenia sieci kontaktów, więc oczekujesz czegoś więcej. Bardzo dobrze – skuteczna strategia wymaga ciągłego ulepszania przyjętych technik i monitorowania, czy wszystko odbywa się zgodnie z wyznaczonymi wcześniej punktami. Właśnie dlatego przygotowaliśmy ciąg dalszy wskazówek, które przydadzą się w kolejnych fazach procesu.

Już pracownikom, którzy wchodzą na rynek pracy, poleca się budować sieć kontaktów. Słusznie – często jest to najskuteczniejsza metoda na znalezienie interesującego i rozwijającego zajęcia.

Jednak wskazówki, które pomogą studentowi lub świeżo upieczonemu absolwentowi, mogą nie być odpowiednie dla doświadczonego managera wyższego szczebla. Ci pierwsi na warsztatach networkingowych mogą spotkać się z zadaniami zachęcającymi do poszukiwania „opłacalnych” kontaktów praktycznie w każdej sytuacji.

Pracownik z odpowiednio bogatym doświadczeniem powinien wiedzieć, że budowanie networkingu nie powinno być zbiorem przypadkowych, nieuporządkowanych akcji, ale starannie zaplanowaną strategią. Nierzadko to właśnie świadomość tej różnicy przesądza o skuteczności podjętych działań.

Podsumowanie zawodowe w Twoim życiorysie jest niezmiernie ważne, ponieważ może być to jedyny fragment resume, który zostanie przeczytany od początku do końca. Streszczenie musi więc mieć mocny wydźwięk, być zajmujące i przekonujące. Dobrze napisane streszczenie zachęci potencjalnego pracodawcę, by przeczytał pozostałą część CV.

 Istnieje wiele przymiotników, którymi można, w łatwy sposób opisać dzisiejszy rynek pracy. I na tym kończy się wszelka łatwość w tym zakresie. Choć w ostatnim czasie pojawia się coraz więcej optymistycznych, zwłaszcza dla pracowników, prognoz dotyczących rynku pracy to minione lata pokazały, że zawsze warto mieć rękę na pulsie. Mówiąc kodeksowo umowa o pracę rozwiązuje się przez oświadczenie jednej ze stron. Pracodawcy lub pracownika rzecz jasna. Na oba momenty wypada się przygotować. Oprócz tego, że bywamy zwalniani to często z różnych przyczyn decydujemy się na pożegnanie pracodawcy. Powiem więcej, moment rozstania z obecnym pracodawcą, często jest naszym największym marzeniem. Marzenia, jak wiadomo, trzeba spełniać. W przeciwnym razie zamienimy się w uosobienie żalu i smutku.