Wydaje się, że obecność na Linkedinie pomaga Silversom w znalezieniu pracy. Odczarowuje mit nieradzenia sobie z technologią i social mediami oraz daje przestrzeń na nieco bardziej personalny komunikat niż ten ujęty w CV. Nie jest wstydem poproszenie o rekomendację czy udostępnienie posta, niezależnie czy mówimy o własnym dziecku czy kimkolwiek z dużą siecią kontaktów. Silversie! Uważaj jednak żeby nie przesadzić z nadmierną aktywnością. Social media, podobnie jak gry, alkohol i narkotyki uzależniają i mogą zaszkodzić. Staraj się jednak nie tworzyć alternatywnej rzeczywistości i pozostań w kontakcie z bazą – będąc sobą.

Czy firmy w końcu zauważą potencjał marnowany przez obawy co do zatrudniania Silversów? Czy managerowie przestaną się bać zatrudniać doświadczonych pracowników często lepszych od siebie? Miejmy nadzieję. Tymczasem róbmy wszystko, żeby walczyć z negatywnymi stereotypami, w końcu jeśli tego nie zrobimy, kiedyś mogą dosięgnąć i nas.

Zwolnienie pracownika to proces, który nie należał do przyjemnych nawet przed masowym przejściem firm na tryb pracy zdalnej, często z dnia na dzień. Oczywiście najlepszym scenariuszem byłaby możliwość “przeczekania” i podejmowania niełatwych decyzji personalnych już po powrocie sytuacji do normy. Niestety zazwyczaj nie mamy takiej możliwości, szczególnie kiedy przyszłość sposobu pracy nie jest do końca jasna – być może to właśnie nasza nowa norma? Eksperci przewidują, że praca zdalna zostanie z nami na dłużej, więc na pewno jest to umiejętność, którą warto wyćwiczyć. Przyda się nie tylko w trakcie pandemii, ale też w sytuacji, kiedy będziesz zarządzać zespołem rozproszonym, co będzie coraz częstsze.

“Uprzejmie informujemy, że praca zdalna będzie kontynuowana przynajmniej przez trzy kolejne miesiące. W związku z tym…” – duża część z nas ma w swojej skrzynce przynajmniej jeden rozpoczynajcy się w podobny sposób mail. Niektórzy reagują z paniką, niektórzy z głosnym “hurra!!!”, a jeszcze inni nie do końca wiedzą, co o tym wszystkim myśleć. Nie oszukujmy się – po ośmiu miesiącach pandemii nie jest tak, jak na samym początku, co nie znaczy, że wszystko stało się łatwe. Co można zrobić, żeby praca zdalna nie wpłynęła negatywnie na naszą kondycję psychiczną, a może nawet poprawiła niektóre aspekty naszego życia?

Jeśli picie w pracy kojarzy Ci się wyłącznie ze stereotypem budowlańca otwierającego piwo przy rusztowaniu, czas to zweryfikować. Coraz częściej słyszymy, że porannymi klientami sklepów monopolowych są sięgający po „małpki” pracownicy korporacji, a niezręczne wymiany szeptów “Też coś od niego ostatnio czujesz?” w firmowej kuchni przestają dziwić. W Polsce picie oswajamy. Żartujemy z niego, czasami nawet stygmatyzujemy osoby, które alkoholu odmawiają. Tymczasem problem wysokofunkcjonującego alkoholizmu rośnie. Rozgościł się też w korporacjach.

Wydawało Ci się, że odkryłeś już wszystkie twarze swojego managera, po czym pandemiczne szaleństwo pokazało, że w każdym siedzi jeszcze jeden, nieodkryty wcześniej potwór. Kilka gatunków okazało się szczególnie częstych…

Nigdy nie zakładaj, że w Twoim zespole nie ma problemu ani szans, żeby się pojawił, bo przecież “wszyscy wyglądają na szczęśliwych i wesołych”. Znasz Robina Williamsa, Jima Carreya, Bena Stillera? To słynni komicy, którzy przez lata zmagali się z zaburzeniami depresyjnymi różnego typu i równocześnie żyli z rozbawiania innych. Niesamowite? Osoby z depresją mogą zachowywać się zupełnie normalnie, co nie znaczy, że problem jest w ich przypadku łagodniejszy i można go zbagatelizować. Jednak co może zrobić manager, który nie zna dokładnego stanu zdrowia swoich pracowników? Przede wszystkim dokształcić w temacie siebie i zespół oraz stworzyć taką kulturę zespołu, żeby każdy z jego członków wiedział, że może liczyć na poważne potraktowanie, zrozumienie i dyskrecję.